“Colombia is een van de meest kritieke strijdtonelen voor milieuactivisten, waar de strijd om biodiversiteit en natuurlijke gebieden te beschermen op hevig verzet en groot gevaar stuit. Het land heeft de tragische onderscheiding van de dodelijkste plek voor milieuactivisten wereldwijd, met 79 verdedigers die alleen al in 2023 worden vermoord, wat neerkomt op ongeveer 40% van de wereldwijde moorden in deze categorie. Deze activisten worden niet alleen bedreigd door gewapende groepen en de georganiseerde misdaad, maar ook door belangengroepen die gelieerd zijn aan winningsindustrieën zoals mijnbouw, houtkap en agro-industrie, die de aanhoudende conflicten over land en hulpbronnen aanwakkeren. Het geweld tegen hen gaat verder dan fysieke aanvallen en omvat ook intimidatie, criminalisering, gedwongen verplaatsing en toezicht, allemaal gericht op het onderdrukken van hun inspanningen om het milieu te beschermen en sociale rechtvaardigheid te handhaven. Ondanks deze extreme risico's blijven Colombiaanse milieuactivisten een essentiële rol spelen in het bevorderen van vredesopbouw en duurzame ontwikkeling. Hun werk laat de diepe verbanden zien tussen milieubescherming, mensenrechten en het streven naar vrede, vooral in een land dat nog steeds worstelt met de erfenis van gewapende conflicten en ongelijkheid. Recente regeringsinspanningen, waaronder de verkiezing van milieuactivisten op prominente politieke posities en toezeggingen op internationale fora zoals COP16, duiden op vooruitgang in de erkenning en ondersteuning van deze voorvechters. Er zijn echter nog steeds systemische problemen, zoals de voortdurende steun voor economische extractiemodellen en schadelijke praktijken zoals cocabestuiving vanuit de lucht met glyfosaat, die een bedreiging vormen voor zowel ecosystemen als gemeenschappen. De rijke biodiversiteit van Colombia, van het Amazonegebied tot de Andes en de kustlijnen, wordt op ongekende wijze bedreigd door ontbossing, klimaatverandering en economische druk. In deze context leiden milieubeschermers uit verschillende gemeenschappen - waaronder inheemse volken, Afro-afstammelingen en boeren op het platteland - innovatieve acties om deze crises het hoofd te bieden. Ze pleiten voor beleid dat ecologische gezondheid in evenwicht brengt met sociale gelijkheid, met als doel het veiligstellen van cultuur, bestaansmiddelen en de integriteit van ecosystemen. Hun verzet, veerkracht en leiderschap blijven Colombia in de schijnwerpers zetten als een centrale arena waar milieurechtvaardigheid, vrede en mensenrechten en wereldwijde milieuproblemen elkaar kruisen. De moed en impact van deze voorvechters herinneren ons eraan dat bescherming van de natuur in Colombia onmogelijk is zonder bescherming van degenen die ervoor staan.”